Aan het Antwerpse Kanaaldok B2 werd in opdracht van het Havenbedrijf Antwerpen een nieuwe kaaimuur opgetrokken. De ruim 800 meter lange kaaimuur behoort tot de zwaarste van België en is geschikt voor een waterdiepte tot 17 meter. De nieuwe kaaimuur zorgt ervoor dat er voortaan grotere en dieper gelegen schepen kunnen aanmeren.
Ghent Dredging baggerde de zone tussen de oude en de nieuwe kaaimuur, en de zone vóór de oude kaaimuur, tot op een diepte van -12,5 m TAW. Firma Aertssen, onze partner in de Tijdelijke Handelsvennootschap, verzorgde het droge grondwerk tussen de oude en de nieuwe kaaimuur. Over de hele lengte van de kaaimuur betekende dat een weggebaggerd volume van maar liefst 1,4 miljoen kubieke meter. Tegelijkertijd werd ook stap voor stap de oude kaaimuur afgebroken.
Het werk diende in een recordtijd van 30 weken opgeleverd te worden en dat is ook met succes tot een goed einde gebracht. Ghent Dredging zette hiervoor zijn cutterzuiger “Ouistreham” en zijn twee grootste baggerpontons GD VI en GD VII in. Op het hoogtepunt van de werf waren er 20 beunschepen aan het werk om alle gebaggerde gronden naar de diverse bestemmingen te brengen.
In het verleden werd in Blankenberge de havengeul reeds verschillende keren gebaggerd door onze cutterzuiger "Ouistreham".
Op het kanaal Gent-Oostende werd 1.077.000 m³ gebaggerd, getransporteerd en opgespoten. Enerzijds was er onderhoudsbaggerwerk te doen, anderzijds moest er in Beernem een bochtafsnijding gerealiseerd worden. Ter plekke werd de nieuwe oever voorzien van oeververdediging en steenbestorting.
Tussen Aalter en Beernem en in Brugge werd er munitie gevonden tijdens de baggerwerken. Daarop werd beslist om de specie en de munitie te scheiden op een zeef. In Brugge werd er 3 maanden gewerkt, tussen Aalter en Beernem 6 maanden. Er werden o.a. handgranaten, vliegtuigbommen, obussen en gasbommen gevonden.
Op het kanaal van Caen naar Ouistreham werd in opdracht van de Ports Normands Associés (PNA) een nieuwe zwaaikom voor zeeschepen aangelegd. Met onze cutterzuiger "Ouistreham" werd 200.000 m³ gebaggerd en tot 2.200 m ver verpompt in twee voorheen aangelegde zandstorten.
Na het heraanleggen van de oevers van de Deûle, begon Ghent Dredging de tweede fase van het werk, namelijk het verdiepen en verbreden van de vaarweg om het kanaal bevaarbaar te maken voor schepen tot 3.000 ton.
In eerste instantie werd alleen het pand van Comines gebaggerd. Dit strekt zich uit van aan de Belgische grens in Warneton tot aan de sluis van Quesnoy-sur-Deûle. Het gebaggerde slib werd opgeslagen op de stortplaats van Quesnoy-sur-Deûle. Toen dit laatste tot 100% van zijn capaciteit was gevuld, heeft Ghent Dredging dit slibstort definitief afgedekt met kleigrond. Daarnaast werd er ook verder gebaggerd en werd het slib afgevoerd naar het stort van Saint-Omer.
In opdracht van Waterwegen en Zeekanaal werd gestart met onderhoudsbaggerwerken op de Durme. Het doel van de werken was tweeledig:
In totaal werd er circa 400.000 m³ zand gewonnen uit de rivier. De werken werden uitgevoerd met onze cutterzuiger "Ouistreham" en het zand werd via drijvende en vaste leidingen tot 2.500 meter ver verpompt tot in de respectievelijke zandstocks 'Bunt', 'Klein Broek' en 'Groot Broek'.
Na voorafgaandelijke inrichting van de zandstorten zijn de baggerwerken effectief gestart ter hoogte van de monding van de Durme in de Zeeschelde. Het eindpunt bevindt zich circa 500 meter opwaarts de historische Mirabrug te Waasmunster.
De slibfractie werd vervolgens gedroogd door actieve lagunering en zal in een later stadium buiten de werf worden afgevoerd naar een geschikte deponie.
Ghent Dredging voerde onderhoudsbaggerwerken uit op het kanaal van Hazebrouck. Na een lang uitgesponnen competitie werd het technisch en financieel voorstel van Ghent Dredging door opdrachtgever USAN (Union des Syndicats des Assainissements du Nord) als beste weerhouden.
In totaal werd 18.000 m³ zwaar vervuild slib gebaggerd en afgevoerd naar het GSC Rodenhuize, het grond- en slibverwerkingscentrum van Ghent Dredging in Gent, België. Het baggeren zelf gebeurde met een 'Menzimuck-kraan' en de gebaggerde specie werd op het kanaal getransporteerd met 4 kleine duwbootjes en beunbakjes van 40 m³. De specie werd vervolgens op een centraal punt overgeladen in waterdichte vrachtwagens door een hydraulische kraan met grijper. Deze kraan stond -wegens plaatsgebrek op de oever- opgesteld op een speciaal voor de gelegenheid gebouwde brug over het kanaal.
Na de baggerwerken werd ook nog 250 meter beschoeiing gerealiseerd achter de huizen in het centrum van La-Motte-au-Bois. Als allerlaatste werk kreeg de trekweg een nieuwe asfaltlaag.
Na het beëindigen van de baggerwerken werd er door de opdrachtgever verder werk gemaakt van de volledige heraanleg van de oevers van het kanaal.
Het kanaal van Ieper naar de IJzer werd reeds lange tijd niet meer gebaggerd. Toen er budget vrijgemaakt werd om een doorgang te baggeren in het kanaal, nam Ghent Dredging de helft van de werken op zich, zijnde de kant van Ieper.
Dit project is een prachtig voorbeeld van hoe de baggerdivisie en de milieudivisie van Ghent Dredging complementair zijn om al ùw problemen aan te pakken.
Er werd gebaggerd met een 14-tonskraan vanop een ponton met spudpalen.
De elevatorbakken met het gebaggerde slib werden tot aan de losponton gebracht. Op deze losponton stond een hydraulische kraan met de DOP1815-pomp. Na verdunnen met water perste deze pomp het slib door de persleiding tot op het ontwateringsveld.
Op het ontwateringsveld werd het baggerslib, na een gestuurde toevoeging van polymeren, in geocontainers geperst. In deze containers ontwaterde het slib om dan na enkele dagen er uit te worden gehaald als steekvaste grond.
Deze grond werd afgezet bij erkende grondverwerkingscentra.
Dit project - Baggeren van het kanaal van Roubaix tussen de Belgisch-Franse grens (richting Schelde) en de Deûle - werd uitgevoerd in het kader van het Europese project "Blue Links".
Er werd 160.000 m³ slib gebaggerd op het kanaal van Roubaix (9 sluizen) en op de rivier De Marque.
Het project behelsde o.a. de bouw van laguneringsvelden op de oude terril van fosforgips te Wattrelos. De oppervlakte besloeg 4,5 ha verdeeld over 3 bekkens.
De ondergrond van de laguneringsbekkens bestond uit bentonietmatten en drainerend materiaal.
Het effluentwater verliet de bekkens door een systeem van drainagebuizen.
Verder werd er een bezinkingsbekken gebouwd van ongeveer 1200 m² voor het verzamelen van het effluentwater afkomstig van de laguneringsbekkens.
De analyse en het lozen van dit water gebeurde binnen de limieten van de Franse milieuwetgeving.
Eveneens werden er twee loskades gemaakt voor het transport per vrachtwagen over het wegennet van de Rijselse metropool.
Het ruimen van het slib gebeurde met behulp van 2 drijvende pontons met spudpalen en kleine elevatorbakken.
Er was een dagelijkse vooruitgang van 450 à 1.000 m³, afhankelijk van de te overbruggen afstand op het kanaal.
In een latere fase werd in Wasquehal nog een slibstort aangelegd met een capaciteit van 20.000 m³. Het terrein bevindt zich tegen de berm van de autoweg A22-E17 met een oppervlakte van 40.000 m², volledig in waterdicht MRC-membraan.
Er werd eveneens een extern drainagesysteem aangelegd op de taluds van de autoweg met lozing van het gecontroleerde water in het kanaal.
Op het terrein van PCUK werd 130.000 m³ slib gelaguneerd tot een finaal watergehalte van 30%.
Op het Canal de l'Espierres (Spierekanaal) werden door Ghent Dredging in opdracht van Service Public de Wallonie (SPW) (Voies hydrauliques de l’Escaut) onderhoudsbaggerwerken uitgevoerd vanaf de Frans - Belgische grens tot aan de monding in de Bovenschelde.
Over een lengte van 8 kilometer werd in totaal circa 45.000 m³ vervuild slib gebaggerd en met kleine elevatorbakken naar de Bovenschelde gebracht, waar het slib vervolgens werd overgeladen in grotere bakken.
De baggerspecie werd 25 km stroomopwaarts gebracht naar de laguneringsinstallatie van de SPW te Laplaigne. Daar werd het slib met behulp van een long reach loskraan gelost en met waterdichte dumpers in het laguneringsveld aangebracht. Het gelaguneerde slib werd vervolgens met binnenschepen afgevoerd naar een deponie om daar definitief te worden geborgen.
Nadat in opdracht van de Voies Navigables de France het opwaartse deel van het Spierekanaal (het Canal de Roubaix) en de rivier de Marque op Frans grondgebied reeds door Ghent Dredging uitgebaggerd werden (zie Referenties/Baggerwerken/Roubaix), staat de Bovenschelde nu - na 30 jaar - opnieuw in verbinding met de Deûle.
Het opnieuw volledig bevaarbare en gerenoveerde kanaal in aanwezigheid van vele prominenten uit België en Frankrijk feestelijk geopend en konden de eerste plezierboten weer ongehinderd gebruik maken van dit stukje historisch erfgoed.
THV 'Ghent Dredging - Dutch Dredging' kreeg van Grand Port Maritime de Rouen de opdracht om de zwaaikom nabij Hautôt-sur-Seine (circa 10 km afwaarts Rouen) te vergroten en te verdiepen. De werken kaderen in het programma van de Haven om de Seine van Le Havre tot Rouen met één meter te verdiepen en zo toegankelijk te maken voor grotere zeeschepen.
De opdracht bestaat erin om ongeveer 800.000 m³ zand, slib, grind en kalksteen te baggeren. De gebaggerde specie wordt met duwboten en elevatorbakken over een afstand van 30 km vervoerd tot in Yville-sur-Seine, waar een bakzuiger het materiaal over een afstand van circa 1 kilometer verpompt tot in de diverse storten.
De belangrijkste kenmerken van het project zijn:
Op het Canal Neufossé (Duinkerke - Valenciennes) werd er, in opdracht van de Voies Navigables de France (VNF), door Ghent Dredging 110.000 m³ gebaggerd in het kader van onderhoudsbaggerwerken. Deze zelfde zone werd later nog eens hernomen, nu werd er 150.000 m³ gebaggerd. Het werk werd telkens uitgevoerd met een ponton met baggerkraan, sleepboot, 3 elevatorbakken en een bakzuiger. Eveneens werd er een baggerdepot van ongeveer 10 ha (her)aangelegd met respect voor de bestaande beschermde natuurzones: grondwerk, folie leggen, stortkisten plaatsen, ...
Het verpompen van de baggerspecie gebeurde met retourwater afkomstig van het baggerdepot. Daardoor kwam er geen effluentwater in het kanaal terecht.
In opdracht van de Vlaamse Waterweg realiseerde Ghent Dredging een nieuwe uitwateringsconstructie in de Polder van Lier. Deze polder met een oppervlakte van 156 hectare staat in voor het waterbeheer rond de Beneden-Nete. Het gecontroleerde overstromingsgebied maakt deel uit van een keten van overstromingsgebieden langs getijdenrivieren die het risico op wateroverlast drastisch zullen beperken. Wanneer de Nete uit haar oevers zal treden zal de Polder als bufferbekken optreden voor de opslag van water. De aanleg van de grotere sluis zorgt ervoor dat het water uit het gebied sneller kan wegvloeien zodat er vervolgens weer meer capaciteit is om opnieuw water op te vangen.
Naast zijn waterbeherende functie zal de Polder ook een ecologische taak vervullen. Dagelijks komt er bij vloed water binnen en zal de sluis bij eb het water terug afvoeren naar de Nete. De verwildering van de natuur in dit gebied zorgt voor de ideale habitat voor tal van planten en dieren. In de buurt van de sluis wordt er een ecologische poel aangelegd. Deze poel zorgt er samen met de grachten en kreken voor dat er permanent water zal blijven staan in het gebied waardoor de biodiversiteit in het gebied enorm zal toenemen.
Naast de aanleg van de nieuwe uitwateringsconstructie werd ook de overloopdijk en de omliggende infrastructuur gerenoveerd. De overloopdijk werd bekleed met open asfalt wat ervoor zorgt dat er geen uitspoeling optreedt bij het overstromen van de dijk. Het open asfalt heeft als kenmerk dat het een poreus materiaal is, waterdoorlatend is en er gras en planten in kunnen wortelen. Het fietspad langs de Nete werd heraangelegd en zorgt nu voor een vlotte verbinding tussen Lier en Mechelen.
Daar de nieuwe afwaartse stuwgeul op verschillende plaatsen onderhevig is aan erosie werden in het verleden reeds verschillende plaatselijke herstellingen uitgevoerd. Deze herstellingen bleken weliswaar niet het gewenste resultaat op te leveren waardoor er uitspoelingen bleven ontstaan.
Deze opdracht bestond uit twee grote delen:
Plaatselijke opbraak van de aanwezige gepenetreerde breukstenen tot 3 ton en herstel door middel van een massieve betonnen plaat met een dikte van 1,40 m. Het betonneren van de betonplaat bestaande uit 1.425 m³ werd in 1 dag gerealiseerd.
De nieuwe stuwgeul met totale lengte van 480 meter en een oppervlak van 12.500 m² diende uitgebaggerd te worden om een bodembescherming te realiseren bestaande uit een geotextiel met wiepen (zinkstukken) en breukstenen 5/40 gepenetreerd met colloïdaal beton.
In opdracht van de Haven van Antwerpen werd het Graandok afgesloten met een combiwand en de achterliggende terreinen opgespoten met zand. Doel van het project was het creëren van nieuwe haventerreinen op de plaats van een in onbruik geraakt havendok. Ghent Dredging voerde in onderaanneming van Besix het deel bagger- en opspuitwerken uit.
Het werk bestond in eerste instantie uit het opschonen van de bestaande waterbodem met afvoer van het vervuilde slib naar het GSC Rodenhuize te Gent en afvoer van het niet-vervuilde gebaggerde materiaal naar de onderwatercellen in het Churchilldok.
Vervolgens werd op de plaats van de te bouwen combiwand een grondverbetering met zand gerealiseerd. Hierbij werd gebaggerd tot op een diepte van 18 meter.
Na het plaatsen van de combiwand door de hoofdaannemer werd het achterliggende oude Graandok onder water in dunne lagen hydraulisch aangevuld met goed zand.
Dumpers brachten het zand aan uit de reeds aanwezige zandstock en dumpten dit via een tijdelijke brugconstructie in een elevatorbak. Met behulp van onze bakzuiger "Rhosnes" werd een zand-water mengsel via drijvende leidingen 400 meter verder verpompt naar een sproeiponton dat met behulp van een RTK-positioneringssysteem het zand in 30 cm dunne lagen onder water aanbracht. In totaal werd zo'n 160.000 m³ zand opgespoten. Om de opgelegde strenge verdichtingseisen te halen werd vervolgens het volledige zandpakket na-verdicht met een zware trilnaald.
In de haven van Calais werd de oeververdediging van de Perré Risban hersteld door Ghent Dredging. Samen met partner Spie Batignolles, die de civiele werken voor zijn rekening nam, werd deze 460 meter lange oever opnieuw aangelegd.
Eerst moest er een combiwand geplaatst worden vóór de bestaande damwand. Daarna werd de ruimte tussen deze twee damwanden opgevuld. Daarbovenop kwamen er breukstenen van 1-3 ton om de oever te beschermen tegen golfslag en deining.
Onze werkzaamheden bestonden uit:
Voor de uitvoering van deze werken werden verschillende tuigen ingezet:
Uiteindelijk werden er 16.000 m³ breuksteen, 8.000 m² geotextiel en 10.000 m³ aanvulling verwerkt.
In de haven van Calais werd de bodembescherming van Post 8 vernieuwd. Dit in afwachting van de nieuwe superferries die begin 2011 in de vaart kwamen.
De oude breukstenen moesten weggebaggerd worden (en werden bij hoogwater gedumpt op het strand), de bodem moest verdiept worden, en nieuwe breukstenen werden geplaatst. Er werd gewerkt met een getij van 7 meter, wat resulteerde in een maximale werkdiepte van 18 meter.
De nieuwe breukstenen hebben een uitzonderlijke volumieke masse van 3,15 t/m³. Dit om met een geringere laagdikte toch éénzelfde bescherming te verkrijgen. Aangezien deze breukstenen zeldzaam zijn, moesten ze getransporteerd worden uit een steengroeve in de Vendée. Via de haven van Les Sables d'Olonne werd er 14.000 ton breuksteen verscheept.
Vanaf de Frans-Belgische grens in Deûlémont tot opwaarts Lille werden de oevers van de Deûle heraangelegd en versterkt.
De Tijdelijke Vereniging Ghent Dredging - Soetaert kreeg van de VNF (Voies Navigables de France) de opdracht om over een traject van 20 kilometer beide oevers heraan te leggen met damplanken, schanskorven en steenbestortingen. Het project maakt deel uit van de verdieping en verbreding van de Deûle tot een gabariet van 3.000 ton, waarbij de verbredings- en verdiepingsbaggerwerken eveneens deels door Ghent Dredging werden uitgevoerd. De opwaardering van de Deûle in Noord-Frankrijk tot een klasse V vaarweg is een deel van het Seine-Scheldeproject, waarvan het sluitstuk het nieuwe kanaal tussen Cambrai en Compiègne zal zijn.
Om de nieuwe oevers te kunnen realiseren werd -na verwijdering van bomen en struiken- de bestaande oeverbescherming weggenomen. Na het intrillen van de damplanken (meestal tot 1 meter onder waterniveau) werden de nieuwe oevers gerealiseerd met breukstenen type 20/80 kg tot circa 1 meter boven normaal waterpeil en vervolgens verder afgewerkt met grond.
In het afwaartse vak Deûlémont - Quesnoy-sur-Deûle werden niet-ontplofte explosieven uit de eerste wereldoorlog ontdekt. Na een grondige scan van de oevers werd besloten om één van de kranen om te bouwen naar een beveiligde configuratie voor het gecontroleerd baggeren en veiligstellen van oorlogstuig in de aanzetstrook van de damwanden.
In het opwaartse deel (omgeving Lille) werd gewerkt in stedelijk gebied. Dit stelde specifieke problemen voor het realiseren van de oevers wegens de aanwezigheid van ondergrondse leidingen, de vele bruggen en in het algemeen het plaatsgebrek voor het realiseren van de nieuwe oevers. Deze omstandigheden noodzaakten de inzet van bijzondere technieken, zoals ondermeer een cutter soil mix wand over een lengte van 500 meter.
Enkele zones werden afgewerkt met schanskorven. Bestaande schanskorven die niet meer in goede staat waren werden verwijderd en vervangen door een fundering van schanskorfmatrassen met daar bovenop een wand van rechthoekige schanskorven van 1x1 meter.
In totaal werden volgende hoeveelheden in het project verwerkt:
Damplanken : 81.500 m²
Breuksteen : 50.000 ton
Schanskorven : 800 stuks
In de Blaarmeersen aan de watersportbaan te Gent werd de strandzone volledig heringericht.
Na de voorbereidende werken zoals het opbreken van bestaande funderingen en het rooien van de beplanting, werd aangevangen met het nodige grondwerk. Daarna werden nieuwe rioleringen en verhardingen aangelegd, om te eindigen met het visuele resultaat van dit project, nl. het bouwen van de esplanade, waterglijbanen, sanitair blok, voetgangersbrug en speeltoestellen. En dit tot tevredenheid van iedere Gentenaar!!
Na bijna 60 jaar werd de gedempte verbinding tussen Portus Ganda en de Nederschelde terug opengelegd. De bestaande parkeerplaatsen en de aanwezige beplanting werden verwijderd. De oude kaaimuren lagen nog verscholen onder de bestratingen. Deze werden terug vrijgemaakt en getest op hun stabiliteit. Er werd beslist deze gedeeltelijk te renoveren en gedeeltelijk te vernieuwen.
Aan de zijde van de Reep werd een volledig nieuwe kaaimuur gemaakt door middel van een secanswand met daarvoor een muur in metselwerk. Aan de kant van de Bisdomkaai werd de bestaande kaaimuur vrijgemaakt en versterkt door middel van micropalen en HDI-palen. Daarboven werd een nieuwe kaaimuur gegoten in beton, vooraan afgewerkt met metselwerk.
Ondertussen werden de riolen en wegenis van de Reep, het Bisdomplein en de Bisdomkaai volledig vernieuwd en terug aangelegd met kasseien.
Aan de zijde van de Bisdomkaai werd er een verlaagde kaai in Belgische blauwe steen aangelegd waar het gezellig verpozen is.
De laatste fase van de werken was het verder uitgraven van de gedempte Nederschelde. Het opnieuw samenvloeien, na zovele jaren, van Leie en Schelde werd uitgebreid gecovered door de lokale en nationale media en was het voorwerp van heel wat festiviteiten.
De jaren ervaring van onze bekwame medewerkers was noodzakelijk om de vele technische werken tot een goed einde te brengen. Het project was een uitdagende combinatie van diverse disciplines (wegenbouw, grondwerken, waterbouw en baggerwerken) en heeft van de zone Bisdomkaai - Reep één van de gezelligste plaatsen van Gent gemaakt.
Richting Nieuwbrug
Richting Wijdenaardbrug
Bisdomplein
Grondverzet
In opdracht van de aanbestedende overheden Maritieme Toegang en Haven van Gent werd door de Tijdelijke Handelsvereniging Besix - Ghent Dredging een bodembescherming op de Moervaart te Gent aangebracht.
In het meest afwaartse deel van het kanaal werden over een afstand van ruim 900 meter 2 types bodembescherming gerealiseerd voor de noordelijke kaaimuur. Het doel van het project was het herstellen van de door de scheepvaart veroorzaakte ontgrondingen, die een acuut stabiliteitsprobleem voor de kaaimuur betekenden. Als 2de deel van de opdracht moest ook de vaargeul weer op diepte gebracht worden.
Type 1: Steenbestorting
Over een lengte van 450 meter en een breedte van 24 meter werd een (tijdelijke) bodembescherming 'type breuksteen' op variabele diepte aangebracht. Eerst werden de aanwezige overdieptes voor de kaai opgevuld met staalslakken 32/90 mm. Vervolgens werd hierop een pakket breuksteen 10/300 kg aangebracht en deels gepenetreerd met colloïdaal beton.
Type 2: Asfaltmatten
Ter hoogte van de zone asfaltmatten werd eerst gebaggerd tot op vaste bodem. Eventuele overdieptes werden vervolgens opgevuld met staalslakken 32/90 mm, waarna de asfaltmatten over een breedte van 20 meter konden worden geplaatst. De rand kant vaargeul werd afgewerkt met een 4 meter brede strook breuksteen. De aansluiting met de kaaimuur werd gerealiseerd met colloïdaal beton.
Vervolgens werd de naastliggende vaargeul opnieuw op diepte gebracht. Het gebaggerde slib en zand werden afgevoerd naar het GSC Rodenhuize.
De fabricage van de matten met afmetingen 10 m x 5 m gebeurde op de aanliggende Moervaartkaai. Er werd een werkzone van 120 op 18 meter ingericht, waarvoor de rijweg gedeeltelijk moest worden verlegd. In de werkzone werden 20 prefab bekistingen opgesteld. Na het plaatsen van een wapeningsnet werd het asfalt met behulp van een afstrijkbalk in de bekisting op een dikte van 30cm aangebracht.
Met behulp van een - speciaal voor dit werk door onze dochteronderneming Deco ontworpen - hydraulisch hijsframe en een 160 tons kabelkraan werden de asfaltmatten van de kaai gehesen en gestockeerd op een ponton. Vervolgens werden de matten met het hijsframe (uitgerust met een RTK-positioneringssysteem) met centimeter-precisie op de staalslak-fundering geplaatst. De voegen tussen de matten werden afgewerkt met hydromortel.
Uiteindelijk werd er 21.300 m³ slib gebaggerd, 10.875 m³ staalslakken verwerkt, 10.560 m² asfaltmatten geplaatst en 17.670 ton breuksteen aangebracht.
Aan de Muide in Gent werd in onderaanneming voor Visser & Smit Hanab en in opdracht van Eandis een dubbele zinker geplaatst voor de distributie van aardgas (2 gasleidingen in staal, diameter 500 mm). De opdracht behelsde het maken van de bouwputten met damplanken op beide oevers, het baggeren van de zinkersleuf, het assisteren bij het plaatsen van de zinker in kruising met het Houtdok en het vernieuwen van de kaaimuren van het Houtdok over een beperkte lengte na het terug opvullen van de sleuf en de bouwputten.
In het Provinciaal Domein De Gavers te Geraardsbergen werd 6.120 m² strandzone met speeltuin aangelegd. Om een droge bouwput te creëren moest een dam in de vijver ingereden worden. Deze bouwput werd een afgeschermde zwemzone. Verder werden er ook nog palen geslagen om pontons aan vast te leggen, sierschanskorven geplaatst en speeltuigen gemonteerd.
In Harelbeke werd het Provinciaal Domein De Gavers grondig gerenoveerd met onder meer de oprichting van een zwempaviljoen, de heraanleg van de duikerssite, de omlegging en meandering van de Gaverbeek, een nieuw onthaalgebouw en een nieuw watersportgebouw.
Ghent Dredging werkte hier aan mee in verschillende fases. Onze werken behelsden onder meer:
Enkele jaren vroeger richtte Ghent Dredging reeds een afgeschermde zwemzone in, afgebakend met metalen damwand en voorzien van een betonnen vloer. Op deze damwand werd een metalen constructie gebouwd als drager van de houten loopbrug rond de zwemzone.
In Lixhe bij Luik werd in opdracht van Service Public de Wallonie (SPW) - Voies hydrauliques de Liège het afwaartse stortebed van de stuw op de Maas hersteld. De bestaande breuksteenbescherming was weggespoeld, wat een bedreiging vormde voor de fundering van de stuw.
Er was ongeveer 30.000 m³ breuksteen nodig om deze herstelling uit te voeren.
Er waren verschillende ernstige randvoorwaarden van toepassing op dit werk:
Ghent Dredging klaarde de klus door zijn uitgebreide ervaring in dit soort werken. Lokale steengroeves werden ingeschakeld om de benodigde 54.000 ton breuksteen te produceren. De stenen werden per schip tot de opwaartse kant van de stuw gebracht. Vandaar werden dumpers ingeschakeld om ze tot aan de afwaartse kant te brengen, alwaar ze in splijtbakken geladen werden.
Vervolgens werden de stenen (3 gradaties: 10/250 kg, 450/1.000 kg en 1/3 ton) met behulp van een 50-tons kraan op ponton genivelleerd.
Aan de Zandpoortvest te Mechelen werd de Binnendijle na 40 jaar opnieuw blootgelegd. De parking tussen de twee gebouwen van de Thomas More Hogeschool heeft plaats gemaakt voor een groene, open ontmoetingsplek met zacht hellende oevers en een aanlegsteiger.
Voor het realiseren van dit werk werd er vooreerst een werkplatform aangelegd in de Dijle. Dit om de benodigde secanswanden te kunnen realiseren. Aan de straatkant werden er verankerde secanswanden gemaakt om de stabiliteit van de weg te kunnen garanderen eens de oevers uitgegraven werden. Na het afwerken van de secanswanden werden de betonnen muren en kespen gerealiseerd. Deze waren o.a. nodig om de gevraagde rolstoelhelling tot op het onderste plein te kunnen realiseren.
Eens dit allemaal voorbij was kon de koker afgebroken worden. Eerst werd het dak van de koker gescalpeerd, daarna werden de muren doorgezaagd en verwijderd. Het onderste deel van de bestaande koker dient nu nog steeds als bedding voor de rivier.
Na deze fase kon de opbouw echt beginnen: uitgraven van de taluds, leggen van de riolering en fundering en natuurlijk het plaatsen van de natuursteen trapelementen.
Als kers op de taart werd de verharding afgewerkt met 1.800 m² Chinese graniet.
In Monceau-sur-Sambre voerde Ghent Dredging herstellingswerken uit aan de afwaartse stuwgeul en stortebed van de stuw op de Samber.
De vastgestelde schade was meervoudig:
De ligging van het werk maakte de reparaties moeilijk:
Onze werken bestonden uit:
Voor dit werk werd een 20-tons kraan op zelfvarend ponton gebruikt, uitgerust met baggercomputer.
Dit ponton werd in verschillende opstellingen gebruikt om te baggeren, breuksteen te storten, colloïdaal beton aan te brengen en de oeverbescherming te repareren.
Enkele cijfers:
Tussen Mortagne en Trith-Saint-Léger werden de oevers van de Schelde aangepakt, en dit in opdracht van de Voies Navigables de France (VNF). Het project werd uitgevoerd in verschillende fases.
In totaal waren 15,2 km oevers aan herprofilering toe. Er werd eveneens 46.600 m² geotextiel (met of zonder wiepen) geplaatst en 75.000 ton breuksteen gestort. Als afwerking werd 125.000 m² oever bezaaid.
In totaal was er op dit project 88.000 m³ grondverzet.
De Kleine bassin te Roeselare deed jarenlang dienst als waterspaarbekken voor de toenmalige omliggende textielfabrieken. Na het verdwijnen van deze fabrieken kwam de site in verval en lag het waterbekken jarenlang verscholen achter het oprukkende groen.
Daarom werd beslist om het bassin her in te richten als publieke ruimte.
Na het droogleggen van het bassin werd eerst het vervuilde slib geruimd. De oevers van het hele bekken werden geherprofileerd en verstevigd met milieuvriendelijke oeverbescherming.
Aan beide uiteinden werd een trappenpartij gemaakt, geflankeerd door een waterpartij.
Verder werden de taluds beplant en voorzien van de passende sfeerverlichting.
In het midden van het bassin werd een fraaie voetgangers- en fietsersbrug geïnstalleerd.
De Vlaamse Milieumaatschappij werkt aan een integraal herinrichtingsproject langs de Zuunbeek in Sint-Pieters-Leeuw. De werken zullen de wateroverlast in Negenmanneke beperken en bevorderen het ecologische en landschappelijke herstel van de Zuunbeek.
In het verleden werd het natuurlijke stroomgebied van de Zuunbeek sterk aangepast om bijvoorbeeld watermolens van voldoende water te voorzien. Een goede veertig jaar geleden werd de beek rechtgetrokken en verdiept om een snelle waterafvoer mogelijk te maken. Moerasgebieden werden gedempt en de verharde oppervlakte, door nieuwe wegen en huizen, nam toe. De versnelde afvoer en de toegenomen verharding zorgden stroomafwaarts in Negenmanneke voor wateroverlast.
De Zuunbeek en haar vallei worden nu beter ingericht. Er komt meer ruimte voor waterberging door de beek te laten kronkelen of meanderen en overstromingsgebieden aan te leggen. Meanders zorgen voor diversiteit door steile en zachte oevers, diepe en ondiepe delen. Zo komen er stukken waar het water sneller en trager doorstroomt. Dit verhoogt het zelfreinigend vermogen van de waterloop en verhoogt de biodiversiteit in de beek en haar oevers.
De werken zijn opgedeeld in vier deelprojecten, waarvan Ghent Dredging het eerste deelproject Volsembroek uitgevoerd heeft.
In dit deelproject zijn eerst nieuwe meanders gegraven. De rechtgetrokken Zuun is deels gedempt, maar op de meeste plaatsen is de rechtgetrokken Zuun behouden en zal deze dienen als noodloop bij hoog water. Helemaal stroomopwaarts het projectgebied worden geen nieuwe meanders gegraven maar zijn "stroomdeflectoren" in het water geplaatst. Door deze hindernissen in het water moet de waterloop een andere weg zoeken en zo zal de waterloop uit zichzelf beginnen kronkelen.
Nabij het bestaande wachtbekken Volsem werd er ook een nieuwe stuw gebouwd. Deze kan de waterstand stroomopwaarts regelen. Daarnaast werd ook een dijk aangelegd waardoor het natuurgebied achter de dijk bij zware regenval als gecontroleerd overstromingsgebied kan dienen. Dit overstromingsgebied heeft een capaciteit van 204.000 m³.
In Waregem is op een site het grondwater verontreinigd met Chroom VI als gevolg van vroegere industriële activiteiten. Van deze historische verontreiniging gaat een verspreidingsrisico uit. De verontreiniging is tot 6 m diep aanwezig onder een bestaand gebouw en parking van een grootwarenhuis.
Via samenwerking tussen Ghent Dredging en T&K Service wordt een in situ sanering toegepast. Een sterk reductans wordt via direct push technieken vlakdekkend geïnjecteerd op meer dan 100 punten, hierdoor wordt het gevaarlijke Cr VI in een stabiele, niet-mobiele en minder schadelijke Cr-verbinding. Ter hoogte van het gebouw werd een barrière aangelegd met injectieproduct met behulp van een lijn van 10 vaste injectiefilters. Hier blijft na-injectie mogelijk. Door de inzet van meerdere injectietoestellen tegelijkertijd, kon de uitvoertermijn beperkt blijven. Zo werd de impact en de hinder voor de klanten van het warenhuis geminimaliseerd. Met deze in-situ sanering werd de kern van de verontreiniging aangepakt, hierbij is het verspreidingsrisico weggenomen.
In de periode 1950 – 1965 was op het NMBS terrein een overslagplaats aanwezig voor gasolie en een tankplaats voor locomotieven. Tevens waren er op het terrein verschillende bovengrondse en ondergrondse opslagtanks voor minerale olie. In functie van deze activiteiten werden in opdracht van de NMBS bodemonderzoeken uitgevoerd op het terrein waarbij een verontreiniging met minerale olie vastgesteld werd in het vaste deel van de aarde en het grondwater. De verontreiniging is ontstaan ter hoogte van de werkplaats van de NMBS, en verspreidde zich verder richting de nabijgelegen woningen aan de Marksesteenweg.
De bodemsanering bestaat uit een ontgraving in de particuliere tuinen tot 3,5m diepte en op het hoger gelegen terrein van de NMBS tot ruim 6m diepte, tot vlak langs de NMBS-gebouwen en de sporen. Ghent Dredging onderneemt diverse stappen tijdens deze bodemsanering:
Ruim 7.000 ton vervuilde grond voert Ghent Dredging af naar hun grondreinigingscentrum in de Gentse haven.
Ook zat de vervuiling al verder dan het punt van oorsprong. Hiervoor sloopte de aannemer een 13-tal tuintjes. Een duidelijke communicatie is volgens Ghent Dredging de sleutel tot succesvolle realisatie. Alle bewoners waren positief over de gerealiseerde saneringswerken.
De bouwput zelf wordt terug aangevuld met proper aanvulzand en afgewerkt met vruchtbare teelaarde of verharding. De verschillende niveaus werden overwonnen via talud of keerwanden. Er kwam op het terrein van NMBS een erosiewerende talud die hydraulisch met gras werd ingezaaid. De particuliere tuintjes kregen nieuwe afsluitingen, tuinhuizen en een gazon op een niveau dat aansloot op hun woningen.
Op een bodemsaneringsproject in Zonnebeke was een inpandige grondwaterzuiveringsinstallatie voorzien voor zuiveren van sterk oliehoudend grondwater. De verontreiniging is ontstaan door een lekkende stookolietank. De klassieke waterzuiveringsinstallatie omvatte volgende componenten: meerfasige vacüumpomp, olie-waterafscheider met skimmervoorziening, water- en luchtzuivering met actieve kool.
De filters bevinden zich in de buurt van een oven van de steenbakkerij. Bij oppompen van het grondwater, blijkt de temperatuur ervan circa 30 °C te bedragen. Dit bevordert de mobiliteit van de aanwezige olie in de bodem. Het onttrekkingsdebiet bedraagt ca. 0,8 m³/dag. De olie die zich accumuleert in de olie-waterafscheider dient meermaals per week afgeskimd te worden en opgeslagen in afwachting van ophaling voor externe verwerking.
Na ca 3 maanden operationeel te zijn, werden reeds 2000 liter oliewatermengsel afgeskimd en in IBC's opgeslagen en bleek de eerste waterzijdige actief koolfilter reeds verzadigd.
Foto: Cleaningswerken voor afvoer afgeskimde olie en vervanging actieve kool
Gezien de grote hoeveelheid opgepompte olie en de hoge frequentie van skimmen, wordt nagegaan of er geen alternatieve werkwijze mogelijk is. Hierbij werd gedacht aan het enten van olie-afbrekende bacteriën, naar analogie van de toepassing van een fixed bed bioreactor op een werf in Oostende.
Samen met T&K Service werden bacteriën geënt in het aanwezige waterzuiveringssysteem. Tevens werd voorzien in een systeem voor beluchting van het olie-watermengsel en wordt voorzien in de nodige nutriënten om het afbraakproces de aanwezige olie te optimaliseren.
Als heel snel na toevoegen van het ent zijn de sporen van de biologische afbraak van de opgepompte olie zichtbaar.
Foto: Effluent na doorloop waterzuiveringsinstallatie, analytisch proper
Na 18 maanden is niet 1 x geskimd geweest. De bacteriën breken de olie heel sterk af. Alle genomen effluentstalen blijken helder en onder de lozingsnormen te zijn.
In Oudenaarde is op een site de bodem zwaar verontreinigd met stookolie (C10-C30) als gevolg van lekkage van een boven- en ondergrondse opslagtank. Ghent Dredging en T&K Service hebben hier een nieuwe saneringsmogelijkheid toegepast. De pilootproef omvat het infiltreren van een “green surfactant micro emulsifier” (Green Solvents) in de smeerlaag, het afpompen van de gemobiliseerde olie en vervolgens het stimuleren van de natuurlijke biologische afbraak met microbellen sparger.
Green solvents en micro-emulgators verbeteren de doorlatendheid van verontreinigde bodem, mobiliseren de drijflaag en het residuaal product, zodat dit beter verwijderd kan worden. Bovendien vergroot de biologische beschikbaarheid van de verontreiniging door de verontreiniging los te maken van de bodemdeeltjes. Green solvents en micro-emulgatoren zijn eenvoudig biologisch afbreekbaar en geven geen extra belasting voor het milieu.
Micro bellen spargers creëren veel kleinere luchtbelletjes t.o.v. conventionele spargingfilters. Er wordt perslucht via een specifieke luchtinjectiefilter in de bodem geblazen met een groot debiet. Door het toepassen van microbellen vergroot de verblijftijd van de luchtbelletjes in de verzadigde zone enorm. Tevens is de stimulatie van de biologische afbraak van olie veel sterker omdat zowel de invloedstraal als het rendement van zuurstof overdracht dermate toeneemt.
Resultaten
Met 3 doseringen op één injectie-onttrekkingsfilter van 1 m³ 5% emulsifier oplossing wordt de waterdoorlaatbaarheid van de smeerzone significant vergroot. Het grondwater met de geëmulgeerde olie stroomde na de eerste dosering veel beter naar het onttrekkingsfilter dan voor de dosering.
Er kon 9 m³ grondwater worden onttrokken met extreem hoge olieconcentraties (na 1ste dosering 45.000 µg/l, na 2de dosering 560.000 µg/l en na 3de dosering 30.000 µg/l).
Met de daaropvolgende microsparging kon na 3 maanden de grondwaterconcentratie worden verlaagd van 30.000 µg/l naar 1.740 µg/l, een afname van 95%.
De OVAM begeleidt scholen bij bodemonderzoeken en -saneringen. Het doel hiervan is vervuilde schoolterreinen in kaart te brengen en scholen administratief, praktisch en financieel te ondersteunen bij de bodemonderzoeken en bodemsanering van hun terrein. Voor een lagere school in Bottelare heeft Ghent Dredging nv in dit kader in opdracht van OVAM een bodemsanering uitgevoerd.
Op deze school heeft een lekkende ondergrondse stookolietank van 15.000 liter voor een bodemverontreiniging gezorgd met minerale olie. De tank lag ter hoogte van een bebouwde binnenplaats van een historisch gebouw. De bebouwing binnenin de binnenplaats moest afgebroken worden. Oorspronkelijk was ook voorzien om de muur aan de straatkant af te breken. Dit werd echter niet toegelaten.
Rekening houdend met de ligging van de tank in de binnenplaats met de beperkte doorgang, ruimte en de stabiliteitstechnische (rand)voorwaarden werd er gezocht naar een beschoeiingstechniek die praktisch haalbaar was. Uiteindelijk werd gekozen om een tangenspalenwand te plaatsen, uitgevoerd met een kleinere machine die door de doorgang kon passeren.
Om de ontgraving in den droge te kunnen uitvoeren werd het grondwater verlaagd. Het opgepompte grondwater werd door een mobiele waterzuiveringsunit gezuiverd vooraleer het in de riolering werd geloosd. Na uitharding van de palenwand kon de tank van 15.000 liter verwijderd worden. Om de tank te kunnen afvoeren doorheen de doorgang werd ze in 3 stukken gebrand.
Hierna kon de verontreinigde grond uitgegraven worden tot op 3,5 m diepte en afgevoerd via containers naar ons GSC Rodenhuize in Desteldonk ter verwerking.
Na heraanvulling van de bouwput met aanvulzand afkomstig van een andere werf van Ghent Dredging kon de binnenplaats afgewerkt worden in functie van de herbestemming, nl. een binnentuin.
De gevels, vrijgekomen na de afbraak van de verandaconstructie, werden hersteld en een aantal deuropeningen dichtgemetst. De afwerking van die gevels gebeurde via kalleien en bepleistering. Dit werd gecombineerd met het reeds geplande vervangen van de ramen en deuren.
Door een goede samenwerking van alle betrokken partijen met Ghent Dredging nv (OVAM, school, EBSD en de gemeente Merelbeke) konden de werken, die uitgevoerd werden in een drukke schoolomgeving met een belangrijke inname van het openbaar domein op een vlotte en veilige manier uitgevoerd worden.
In dit project werd de kern van een historische verontreiniging met VOCl in het vaste deel van de aarde en het grondwater aangepakt op een site te Gent (de voormalige wasserij-droogkuis Wasserij der Vlaanderen).
In een eerste fase werden civieltechnische werken uitgevoerd: inpandige ontgraving met stabiliteitsmaatregelen tot 3,50 m-mv met bemaling en GWZI, mootsgewijze ontgraving met aanvulling met stabilisé. Tijdens de ontgraving werd een waterput terug gevonden waarin heel sterk geconcentreerd verontreinigd slib werd vastgesteld. Dit bleek de voornaamste bron van de verontreiniging te zijn. Er werd uiteindelijk ongeveer 700 ton verontreinigde grond en puin afgevoerd naar ons grond- en slibverwerkingscentrum GSC Rodenhuize.
Fase 2: voor het stimuleren van de biologische afbraak van de verontreiniging met gechloreerde solventen plaatsten wij in opdracht van de OVAM een recirculatie-unit voor grondwater.
Er werd voorzien in de recirculatie van grondwater met toevoeging van koolstofbron en bacterieel ent. Het grote voordeel van deze techniek is een homogene verspreiding en opmenging van de koolstofbron. Er werd 4 onttrekkingsfilters in het midden van de kernzone en 8 injectiefilters aan de rand van de kernzone geboord. Er werd ook geïnjecteerd in twee drains die net onder het ontgravingsniveau geplaatst werden. De injectie- en onttrekkingsfilters werden voorzien van een filterstelling van 5-10 m-mv.
Om enerzijds de hoge concentraties aan per en mogelijk puur product chemisch aan te pakken en om op die manier de redoxcondities voor biologische afbraak te verbeteren, werd voor de start van het recirculeren via direct-push nulwaardig nano-ijzer geïnjecteerd.
Nadat de ijzerinjecties zijn uitgevoerd, kan het anaeroob recirculeren aangevat worden. Hiervoor wordt door middel van een ondergrondse bronpomp aan een debiet van circa 2 m³/u grondwater opgepompt en via een collector naar 8 filters aan 0,25 m³/u per filter terug geïnfiltreerd. Op de collectoren en leidingen zijn debietmeter en doseringspunten aanwezig voor substraat en bacterieel ent.
De collector en de andere onderdelen werden op een bord gemonteerd binnen de afgebakende ontgravingszone in de wasserij. De nodige staalnamepunten zijn voorzien.
Na een recirculatieperiode van één jaar en voldoende toevoeging van substraat en ent blijkt uit (geo)chemische en bacteriologische monitoringsgegevens dat de condities voor het afbraakproces van de verontreiniging met tetrachlooretheen gunstig zijn en dat het proces sterk op gang is gekomen. De concentraties aan VOCl zijn sterk gedaald, de terugsaneerwaarden worden gehaald en het onschadelijk eindproduct wordt vastgesteld.
In een volgende fase wordt de bronzone rond de riolering aangepakt door middel van injecties van het bewezen injectiemengsel.
De haarsnijderijen in Lokeren zijn niet weg te denken uit het stadsbeeld. Gesymboliseerd door 3 moderne standbeelden van hazen op de Lokerse markt, wordt getracht de industriële geschiedenis van de Durmestad te vereeuwigen. In de 19de eeuw was Lokeren het centrum van de hoedenmakerij. Vervolgens ontrafelde zich dit in de haarsnijderijnijverheid in de eerste helft van de 20ste eeuw. In de haarsnijderijen werd met behulp van een kwikoplossing het konijnen- en hazenhaar viltkrachtig gemaakt, waarna het gebruikt kon worden om hoeden te maken. Toen deze industrie in de jaren 1960 instortte, werden verschillende verontreinigde percelen achtergelaten, die tot op de dag van vandaag een impact hebben op het milieu.
In het Prinses Josephine Charlotte Park was een saneringsnoodzaak omwille van de verontreiniging met kwik in de bodem en in het grondwater. In eerste instantie was dit een oppervlaktesanering, maar door de nabijheid van de Durme was gezien de hoge grondwaterstand bemaling noodzakelijk voor een ontgraving in den droge. Daarnaast was van belang dat verschillende onderdelen van dit recreatiegebied in hun oorspronkelijke staat bewaard bleven.
Tijdens de ontgraving werden naast kwik meerdere cyanidevlekken aangetroffen, vermoedelijk restanten van de voormalige gasfabriek, aan de overzijde van de straat. Er waren enkele zones op het terrein waar de verontreiniging dieper zat dan initieel voorzien, waardoor extra bemaling geplaatst moest worden. Om het grondwater te zuiveren werden ionenharsfilters gemobiliseerd, in combinatie met een zandfilter en een actief koolfilter. Deze ionenharsfilters konden zowel de cyaniden als het kwik adsorberen. Door de grote hoeveelheid hangwater was naast een strengenbemaling ook open putbemaling noodzakelijk.
Rondom verschillende bomen die behouden moesten blijven werd een grondzuigwagen ingezet om de verontreinigde grond tussen de bestaande wortelstructuur te verwijderen. Deze grondzuigwagen beschikt over een stoffilter, waardoor de emissie van gronddeeltjes werd tegengehouden. Om contact met gronddeeltjes te vermijden in de ontgravingszone zelf, werd het park langs alle kanten afgesloten. Het personeel dat aanwezig was op de werf werd verplicht om een P3-masker in combinatie met een Tyvek® wegwerpoverall te dragen.
Nadat de saneringswerken waren afgerond, werd alles opnieuw aangevuld en werd het terrein hersteld in oorspronkelijke staat, net op tijd voor het jaarlijkse Theaterfestival in het park.
Ter hoogte van de speelplaats van het VTI in Lokeren was vroeger (2de helft 19de - 1ste helft 20ste eeuw) een gasfabriek met 3 bovengrondse gashouders gevestigd. Tijdens de productie van het gas, dat werd gewonnen uit steenkool, kwamen schadelijke afvalstoffen zoals teer en cyanides vrij. Deze afvalstoffen veroorzaakten een grond- en grondwaterverontreiniging. Ghent Dredging nv kreeg van de OVAM de opdracht de sanering op dit terrein uit te voeren.
Na afbraak van enkele bovengrondse elementen en het verwijderen van de verhardingen werden op de site zowel de kernzones als de verontreinigde toplaag ontgraven. De verontreinigde gronden werden afgevoerd naar ons eigen GSC Rodenhuize in Desteldonk, van waaruit de verschillende ingekeurde deelpartijen naar erkende verwerkingscentra werden doorgevoerd. Ter hoogte van de kernzones werd, gezien de hoge natuurlijke grondwaterstand, het grondwater plaatselijk verlaagd. Het onttrokken grondwater werd gezuiverd en vervolgens geloosd in het rioleringsstelsel.
Het aanwezige puur product (teer) dat werd aangetroffen in verschillende ondergrondse teerputten, werd oordeelkundig verwijderd en afgevoerd ter verwerking.
Na de ontgraving werd de bouwput terug aangevuld in functie van de nabestemming.
De speelplaats werd voorzien van een vernieuwd, afgekoppeld rioleringsstelsel, nieuwe beklinkering en een luifel.
Dankzij deze bodemsaneringswerken werden de aanwezige risico's op de site weggenomen en werd gezorgd voor een leefbare, gezonde en vernieuwde buurt. Na de sanering komt er een nieuw schoolgebouw op de site.
De haarsnijderijen in Lokeren zijn niet weg te denken uit het stadsbeeld. Gesymboliseerd door 3 moderne standbeelden van hazen op de Lokerse markt, wordt getracht de industriële geschiedenis van de Durmestad te vereeuwigen. In de 19de eeuw was Lokeren het centrum van de hoedenmakerij. Vervolgens ontrafelde zich dit in de haarsnijderijnijverheid in de eerste helft van de 20ste eeuw. In de haarsnijderijen werd met behulp van een kwikoplossing het konijnen- en hazenhaar viltkrachtig gemaakt, waarna het gebruikt kon worden om hoeden te maken. Toen deze industrie in de jaren 1960 instortte, werden verschillende verontreinigde percelen achtergelaten, die tot op de dag van vandaag een impact hebben op het milieu.
Het terrein van de VLOT! Campus Sterrenhof, waar ooit een haarsnijderij gevestigd was, werd verontreinigd met kwik in de bodem en het grondwater ten tijde van de haarsnijderijnijverheid. Om zo weinig mogelijk de school en de wijk te hinderen, beiden gelegen in het centrum van de stad, werd besloten om de werken uit te voeren in de zomervakantie.
Na verschillende analyses bleek de verontreinigde grond kwikdampen af te geven. Om deze sanering op een vlotte en veilige manier uit te voeren, zowel naar ons personeel als omwonenden werden volgende extra veiligheidsmaatregelen voorzien:
De verontreinigde grond kon ontgraven worden in twee verschillende zones, respectievelijk tot een diepte van 0,7 en 2,5 meter onder het maaiveld. Wanneer de sanering opgestart werd rond juli 2019, bevond het grondwater zich onder 2,5 meter, waardoor er geen bemaling nodig was om het grondwater op te pompen.
De ontgraving nabij de schoolgebouwen kon uitgevoerd worden door te ontgraven in moten. Zowel de primaire als de secundaire moten werden opgevuld met gestabiliseerd zand. De rest van het terrein kon ontgraven worden onder veilige talud van 45°. Bijkomend waren er veel restanten van oude funderingen en puin aanwezig in de ondergrond. De water- en gasaansluiting kwam in het administratief gebouw vooraan binnen en stond in verbinding met de sporthal achteraan op het terrein. Aangezien deze water- en gasbuis het te ontgraven gebied doorkruiste, diende deze water- en gasbuis ontkoppeld te worden, zodat deze na de ontgraving opnieuw gebruikt kon worden. Ook de bestaande riolering doorkruiste de ontgravingszone. Dit deel van de riolering werd gesupprimeerd, waarna deze hersteld en opgesplitst kon worden in een gescheiden rioleringsstelsel.
Nadat de saneringswerken waren afgerond, kon het terrein afgewerkt worden. Verschillende eindbestemmingen van het terrein zorgen voor een gevarieerd landschap: beklinkering, zowel de waterpasserende als de standaardvariant, groenzone en grinddallen.
Voor het stimuleren van de biologische afbraak van een verontreiniging met gechloreerde solventen voerden wij in opdracht van de OVAM injecties uit op een site te Mechelen, die momenteel gebruikt wordt als paintball terrein. Een deel van de injecties gebeurden langs het naastgelegen jaagpad van de Dijle.
Op de site werden een 25 tal injecties uitgevoerd in een raster tot een diepte van 7 meter. Er werd protamylasse-oplossing (meststof) geïnjecteerd in de zanderige bodem met behulp van de direct push techniek.
Bij het injecteren is de impact op het terrein beperkt.
De OVAM begeleidt scholen bij bodemonderzoeken en -saneringen. Het doel hiervan is vervuilde schoolterreinen in kaart te brengen en scholen administratief, praktisch en financieel te ondersteunen bij de bodemonderzoeken en bodemsanering van hun terrein. Voor een school in Zomergem heeft Ghent Dredging nv in dit kader in opdracht van OVAM een bodemsanering uitgevoerd.
Op deze school hebben lekkende ondergrondse stookolietanks voor een bodemverontreiniging gezorgd met minerale olie. Door de ligging van de tanks en de bodemverontreiniging vlakbij de gebouwen van de school en een aangrenzende kapel drongen stabiliteitsmaatregelen zich op.
Door het niveauverschil van de verschillende funderingen was het noodzakelijk in verschillende uitgravingsfasen verschillende beschoeiingstechnieken te combineren om de diepte van 5,5 meter tot waar de verontreiniging voorkomt veilig en schadevrij te halen. Ter hoogte van de kapel werd een verankerde berlinerwand geplaatst, ter hoogte van de school een verankerde secanspalenwand.
Om de ontgraving in den droge te kunnen uitvoeren werd het grondwater verlaagd. Het opgepompte grondwater werd door een mobiele waterzuiveringsunit gezuiverd vooraleer het in de riolering werd geloosd.
Na de ontgraving van de verschillende tanks en de verontreinigde grond werd de bouwput terug aangevuld. De verontreinigde grond werd afgevoerd naar ons verwerkingscentrum GSC Rodenhuize in Desteldonk.
Er werd een nieuwe keermuur geplaatst voor het hellend vlak en de site werd terug aangelegd met groenzones en asfalt.
Door de goede samenwerking tussen OVAM, de school en de flexibiliteit van Ghent Dredging nv konden deze werken uitgevoerd worden in de schoolvakantie volgens een strakke planning en fasering. Hierdoor kwam de veiligheid en de werking van de school zo weinig mogelijk in het gedrang. De site werd door het uitvoeren van de bodemsanering opgewaardeerd, wat terug mogelijkheden biedt voor de toekomst van de school.
Mechelen grote vijver is een project dat reeds gedurende een 10-tal jaren in verschillende deelfases in uitvoering is. In de voorgaande fases werden er reeds 2 sluizen verwezenlijkt en een kofferdam aangelegd. Alsook de inrichting van de faciliteiten voor de gevestigde waterskiclub, zoals de aanleg van nieuwe steigers, werd reeds afgewerkt. De 9e en laatste fase van dit project omvat de aanleg van een compartimenteringsdijk, die de grote vijver in 2 afgesloten compartimenten verdeeld, en het verlagen van de overloopdijk gelegen naast de Dijle, wat kadert in de aanleg van het Sigmaplan. De grote vijver was oorspronkelijk een zandwinningsput voor de bouw van de E19. Deze enorme put wordt nu omgevormd tot een bufferbekken en natuur- en recreatiegebied.
De aanleg van de compartimenteringsdijk zorgt ervoor dat er 2 afzonderlijke overstromingsgebieden ontstaan. Het noordelijke deel wordt ingericht als gecontroleerd overstromingsgebied met gecontroleerd gereduceerd getij (GOG-GGG). Via een inwateringssluis krijgt dit gebied ieder getij een volume water binnen waardoor er een estuariene natuur ontstaat. Het zuidelijke recreatieve deel, waar de waterskiclub zich bevindt, zal ingericht worden als gecontroleerd overstromingsgebied (GOG) dat enkel overstroomt bij extreem hoogwater. Beide overstromingsgebieden zullen bij stormtij als bufferbekken dienen en de omgeving tegen wateroverlast beschermen.
De onderwatertaluds van de compartimenteringsdijk worden beschermd door zinkstukken. Deze beschermen de dijk tegen erosie door waterstroming en golfslag. De zinkstukken bestaan uit grote gevlochten rasters van rijshout. Door hier een grote hoeveelheid breuksteen op te bestorten zijn deze afgezonken tot tegen de talud van de dijk.
De door Ghent Dredging uit te voeren werken bestonden voornamelijk uit een grote hoeveelheid grondverzet. De overloopdijken werden bekleed met asfalt in situ en ter plaatse geprefabriceerde asfaltmatten. Deze osa (open-steen-asfalt) zorgt voor bescherming tegen uitspoeling van de dijk bij overstromen.
In het kader van de herkalibratie van de Schelde (Sectie Trith-Mortagne) heeft Ghent Dredging 500 m oever heringericht in opdracht van de Voies Navigables de France (VNF). Deze ecologische aanleg bestond uit ongeveer 6.500 m³ grondverzet om een zo lang mogelijke oever aan te leggen, en uit de aanleg van 3 lagunes om de fauna en flora in het semi-aquatische milieu aan te moedigen.
De werken bestonden verder uit het terug onder water zetten van boomstronken, het aanleggen van een eenvoudige weide en het inzaaien van de oevers.
In het kader van het Sigmaplan legt Waterwegen en Zeekanaal (W&Z) in heel Vlaanderen een keten van overstromingsgebieden aan langs de getijdenrivieren. Die moeten het risico op wateroverlast in bewoonde gebieden terugschroeven. De werken aan het Zennegat in Mechelen (Battel) kaderen in dit plan.
Hier werd een 65 ha-groot overstromingsgebied met gereduceerd getij (GOG-GGG) gecreëerd. De Dijle krijgt er meer overstromingsruimte, waardoor mogelijke wateroverlast wordt beperkt in de directe omgeving en de ruimere regio. Tegelijk kunnen zeldzame slikken en schorren, eens zo kenmerkend voor dit rivierenland, er weer tot ontwikkeling komen. Dit alles speelt zich af rond de Dijlemonding, waar de Dijle, de Zenne en de Nete samenvloeien in de Rupel.
Vanaf nu stroomt bij elke vloed een beperkte hoeveelheid Dijlewater door de sluis het Zennegat in. Bij eb voert de sluis het water weer af naar de rivier. Die nabootsing van de getijden creëert geleidelijk geulen, kreken, slikken en schorren, een ideaal leefgebied voor zeldzame planten en dieren. Bovendien kunnen vissen gewoon door de sluis zwemmen.
Bij extreme weersomstandigheden kan het gebied gecontroleerd onder water stromen. Als het water in de Dijle te hoog komt te staan, kan het over de overloopdijk stromen en zo het Zennegat vullen. De overloopdijk is de bestaande Dijledijk, die verlaagd en verstevigd werd zodat er water overheen kan stromen. Doordat het Zennegat dan een grote hoeveelheid water veilig bergt, krijgen de omliggende bebouwde gebieden niet te maken met wateroverlast. Vermoedelijk zal het Zennegat enkele keren per jaar in werking moeten treden. Na een overstroming voert de sluis het water geleidelijk weer af naar de Dijle.
Voor het aanleggen van het overstromingsgebied moest de bestaande Dijledijk in twee fasen afgegraven worden, waarna de taluds afgewerkt werden op 20/4. Daarna werd een geotextiel en gevezeld open steenasfalt aangebracht, waarna dit alles afgedekt werd met teelaarde en ingezaaid.
Voor het versterken van de binnendijk in het gebied (de dijk t.h.v. het Kanaal Leuven-Dijle) werd grond gebruikt van de afgraving van de Dijledijk. Na het aanbrengen van een laag vette grond werden geotextiel met breuksteen als bescherming van de teen van het talud gebruikt. De Kanaaldijk werd eveneens afgewerkt met teelaarde en ingezaaid en opnieuw geasfalteerd.
Vooraleer het bestaande jaagpad vernieuwd kon worden werd er riolering gelegd en de nodige greppels en onderzoeksschouwen geplaatst. Er werd eveneens een prefab uitstroomconstructie in de gracht gemonteerd en riettegels werden aangebracht.
Op de gekanaliseerde rivier de Deûle moest het kanaal over een lengte van 400 meter verbreed worden. Net voor het kanaal de haven van Lille binnenstroomt was er een vernauwing van het kanaal doordat er vroeger een elektriciteitscentrale stond.
In het terrein werd er reeds een nieuwe kaaimuur gebouwd. Deze moest vrijgegraven worden en de aansluiting van de rest van het terrein werd een oever met steenbestorting.
Het eerste probleem was dat de betonnen funderingen van de centrale nog in de grond zaten. Deze moesten over het ganse werk verwijderd worden. Eveneens werden twee brughoofden afgebroken van een vroegere voetgangersbrug.
In totaal werd meer dan 5000 m³ beton afgebroken.
Na het weghalen van het beton werd begonnen met het afgraven van het terrein en het maken van de taluds met steenbestorting.
Na het zoveel mogelijk droog uitgraven van het terrein werd de oude keerwand verwijderd. Deze metalen damplanken werden getrokken vanop een ponton met telescoopkraan.
Als laatste werk werd de nog resterende grond gebaggerd en afgevoerd met elevatorbakken.
In totaal werd op dit project bijna 70.000 m³ grond afgevoerd.
Voor het bergen van de uitgegraven gronden werden op het oude baggerstort van Emmerin, enkele kilometers verder, de dijken opgetrokken. Dit is gebeurd met de droge grond van Sequedin en met grond van ter plaatse.
De natte grond van Sequedin werd dan in de allerlaatste fase van dit project op dit terrein gestort.
In Zele werd de bestaande ringdijk omheen het gecontroleerd overstromingsgebied Scheldebroek verhoogd, versterkt en verzwaard tot het sigmaprofiel. Daarbij horend waren er ook aanpassingswerken aan de wegenis, aanplanten van houtwallen, aanleggen van natuurvriendelijke vijvers en aanleggen van toegangen tot de akkers.
Het benodigde zand werd gebaggerd door onze 85-tons baggerkraan op de plaat van Sint-Amands. Na het vervoer in elevatorbakken werd het door onze bakkenzuiger opgespoten naar de plaats van de dijkwerken.
In het totaal werd 80.000 m³ gebaggerd en opgespoten.
In Gent werd de werkdam van rond het Gravensteen verwijderd. Deze dam was aangelegd om de restauratie van de buitenmuren mogelijk te maken.
Nu werd alles afgegraven tot op het oorspronkelijke bodemprofiel. Het parkgedeelte tegen de straat werd terug aangelegd met teelaarde en ingezaaid.
Hierdoor is het Gravensteen na vele jaren opnieuw een echte waterburcht.
Hamme Lippenbroek is het eerste Gecontroleerd Gereduceerd Getij (GGG) ter wereld. Dit systeem werd ontwikkeld door de Vlaamse Gemeenschap als antwoord op de hedendaagse uitdagingen rond de Schelde. Het gebied is 10 hectare groot en streeft naar een veilig Zeescheldebekken, terwijl het Agentschap voor Natuur en Bos waardevolle biotopen creëert.
Hamme Lippenbroek ondersteunt beide doelstellingen. Door een ringdijk omheen het gebied te bouwen en de rivierdijk gedeeltelijk af te graven, transformeerde het terrein tot een gecontroleerd overstromingsgebied (GOG). In geval van stormtij, kan het topje van de vloedgolf over de overloopdijk in het gebied stromen, wat het waterpeil van de Schelde helpt controleren. Zodra het waterpeil daalt, stroomt het gebied weer leeg.
Met het oog op natuurontwikkeling werd dit GOG ingericht met een gecontroleerd gereduceerd getij (GGG). Een sluis in de rivierdijk bootst de werking van eb en vloed na in de polder. Zo ontstaan de ideale omstandigheden voor de creatie van slikken en schorren.
Ghent Dredging bouwde de dijk en de sluis. De sluis staat op een fundering van damwanden. In totaal werd op dit project 163.000 m³ grond vervoerd.
Sinds de tweede helft van de jaren '90 kampt het Zwin met aanzienlijke verzanding en komt er dus te weinig zeewater binnen in het gebied. Hierdoor verloren de aanwezige eilanden een belangrijk deel van hun aantrekkingskracht voor vogels. De vogelpopulatie op en rond de eilanden ging de laatste jaren dan ook gestaag achteruit.
In het kader van het Europese natuurproject ZTAR en in opdracht van de Afdeling Natuur en Bos heeft Ghent Dredging een aantal nieuwe vogeleilanden gegraven die nieuwe kansen moeten bieden aan tal van vogels zoals de kokmeeuw, visdief en kluut
Daarnaast werd ook een nieuwe stuwconstructie met brug gebouwd die ervoor moet zorgen dat er steeds voldoende zeewater rond de vogeleilanden aanwezig is en tegelijk de toegang voor wandelaars en natuurliefhebbers realiseert. Omdat het voorziene zeewater bij eb niet telkens zou wegvloeien, werden er ook enkele geulen gedempt en nieuwe geulen gegraven, zodat de waterhuishouding in het gebied met behulp van de stuw nu perfect geregeld kan worden.
Naast het herstel van de eilanden zelf, werd (buiten deze aanneming) in de noordoostelijke hoek van het Zwin, nabij de monding van de Zwingeul, een achttal hectare afgeplagd door het verwijderen van de voedselrijke bovenlaag. Deze werken gebeurden met het oog op het herstel van de originele plantenrijkdom. Door het plaggen wordt de zone 'verjongd' en kan het slik evolueren naar een soortenrijk schor met onder andere zeekraal en lamsoor, de bekende 'Zwinneblomme'.
De aanleg van het nieuwe Houtdokpark kadert in het Stadsvernieuwingsproject Oude Dokken, gelegen rond het Houtdok, het Achterdok en het Handelsdok. Waar vroeger havenindustrie gelegen was, wordt nu een gloednieuw stadsdeel gerealiseerd. Nadat Ghent Dredging vroeger reeds het project ter hoogte van de Schipperskaai had uitgevoerd, werd ons nu door Stad Gent de aanleg van het Houtdokpark (Kapitein Zeppospark) toevertrouwd.
Bij aanvang van de werken was het grootste deel van de site verhard. Dit alles diende opgebroken te worden inclusief de aanwezige funderingen van de oude havenloodsen.
Eenmaal het terrein volledig bouwrijp was gemaakt, kon gestart worden met het realiseren van het toekomstige ‘Kapitein Zeppospark’. In dit werk kwamen heel wat verschillende disciplines samen, wat precies de sterkte uitmaakt van Ghent Dredging.
Het project bestond uit de aanleg van wandel- en fietspaden in uitgewassen beton, de renovatie van een oude scheepslift, het plaatselijk herstellen van de 19e-eeuwse bogen in metselwerk, de aanleg van een strandje met steiger, het realiseren van een sportpark, het plaatsen van divers straatmeubilair en een toegangsconstructie in staal naar de oude havenkraan.
In het voorjaar van 2020 kregen de bewoners van de Muide en de Oude Dokken 30.000 m² extra groen, om te wandelen, te rusten, te sporten en te spelen.
Daar de ontsluiting van de bedrijvenzone nabij de Ring rond Brussel op de linkeroever van het kanaal, tussen de Bergensesteenweg (N6) en het kanaal, niet optimaal is, wordt de Drie Fonteinenbrug gerealiseerd. Deze nieuwe brug zal het verkeer op de N6 en in de woonwijken ontlasten.
Het doel van dit deelproject was de realisatie van de ophogingen en het bouwen van de ontsluitingsweg op de linkeroever van het Kanaal naar Charleroi te Sint-Pieters-Leeuw.
Vooraleer de voorziene ophogingen uitgevoerd konden worden dienden de terreinen bouwrijp gemaakt te worden met in het bijzonder het verwijderen van een historische ophoging met cellenbeton. In totaal werd ruim 22.500 ton Ytong uitgegraven en afgevoerd.
Gelet op de aanwezige ondraagkrachtige ondergrond diende een voorconsolidatie uitgevoerd te worden zodat de benodigde zettingen zich konden manifesteren. Om deze consolidatie te realiseren werden overhoogtes aangebracht tot 1 m. Om deze grondwerken uit te voeren werd in totaal 34.000 m³ grond verwerkt, waarvan 30.000 m³ aangevoerd werd en dit deels over het water.
Pas na consolidatie van de ondergrond kon de aanleg van de wegenis, bestaande uit een rijweg en vrijliggend fietspad, uitgevoerd worden. Samen met deze werken dienden tevens rioleringen en buffergrachten gerealiseerd te worden.
Het noorden van Gent ondergaat de komende jaren een heuse metamorfose. Onder andere het stadsdeel Oude Dokken, een spil in de industriële geschiedenis van de stad, krijgt een nieuwe bestemming dankzij enkele nieuwe projecten en buurten.
Het eerste wapenfeit in deze buurt was de heraanleg van de Schipperskaai. Deze zal met de Bataviabrug als verbinding met de binnenstad en met de betoncentrale en de havenkranen als bakens, het hart van de nieuwe wijk vormen.
Vooraleer de kade kon heraangelegd worden, diende de historische creosootvervuiling gesaneerd te worden. Dit creosoot kwam in de grond terecht toen in vroegere tijden op deze plaats de behandeling van houten dwarsliggers voor de aanleg van nieuwe spoorwegen gebeurde.
Na deze sanering kon er begonnen worden met de aanleg van de riolering. Deze riolering dient als regenwaterafvoer voor de toekomstige gebouwen langs de Schipperskaai. Er werd eveneens een buis-in-buisrenovatie van enkele bestaande betonnen rioleringsbuizen die de waterafvoer naar het Handelsdok verzekeren, uitgevoerd. Dit gebeurde door een gladde PE-buis in de betonnen buis te schuiven.
Als laatste deel van de renovatie kwam dan de kade zelf aan de beurt. Blikvanger zijn de oude rails die opnieuw gebruikt worden om de oude industriële look van de kade te verzekeren. Deze werden vastgemaakt op ter plaatse gegoten betonnen dwarsliggers.
De wegenis bestaat uit vlakke kasseien en uitgewassen beton. Deze kade dient uitsluitend als fiets- en voetgangerspromenade. Gladde betonnen keermuren dienen als zitbanken voor wie langs de kade flaneert en betonnen trappen zullen toegang geven tot de toekomstige gebouwen.
Als kers op de taart werden 2 bijkomende havenkranen, naast de reeds aanwezige havenkraan, op de Schipperskaai geplaatst.
In Oostende werd de 800 meter lange Vismijnlaan compleet heraangelegd. Het project omvatte de aanleg van riolering (van 2 tot 4 m diep, diameter 400 tot 800), 30.000 m² asfalt, een KWS-afscheider van 30.000 liter, e.d. Eveneens werden 2 rotondes en een fietspad aangelegd. Ghent Dredging verzorgde alle werken gaande van riolering tot volledige afwerking van wegen en parking.
Ghent Dredging werkte mee aan de bouw van de industriezone Plassendale 1. Het project liep over 6 jaar en is een schoolvoorbeeld van de mix van alle disciplines die wij beheersen.
Qua wegenwerk bouwden wij de ontsluitingsweg van het industrieterrein en de wegen en rotonde van Greenbridge, het West-Vlaamse wetenschapspark van de Universiteit Gent.
Qua grondwerken realiseerden wij de funderingen van de loodsen, een spoorwegbedding van Oostende naar Plassendale en het uitgraven van het insteekdok. Dit insteekdok werd voor 2/3 droog uitgegraven en voor 1/3 gebaggerd met onze eigen cutterzuiger. Alles samen was er 300.000 m³ grondverzet.
Op het gebied van waterbouw werd er een nieuwe kaaimuur van 400 m lengte gebouwd, wat o.a. grondwerk, de verankering, bolders, bemaling en opvulling achter de nieuwe kaaimuur behelst.
Het fietspad tussen Bovenschelde en Spierekanaal en de nieuwe steiger op het Spierekanaal werd door Ghent Dredging aangelegd.
Dit project verbindt de bestaande jaagpaden langs het Spierekanaal en de Bovenschelde richting Helkijn en Warcoing. Het fietspad werd aangelegd in verschillende types verharding, al naargelang de toekomstige gebruikers. In totaal werden 5 km fietspad aangelegd, 800 m fietspad hersteld en een nieuwe aanlegsteiger voor de pleziervaart geplaatst.
Het Spierekanaal verbindt, via het Kanaal van Roubaix en de Marque, de Schelde met de Deûle voor de pleziervaart. Meer info over deze werken vindt u bij de Referenties Baggerwerken (Kanaal van Roubaix en Spierekanaal).
De zone "De Blokken" is een voormalige productiesite van de firma Bekaert. Het terrein werd door Intercommunale Leiedal aangekocht en herontwikkeld als bedrijventerrein. Op de site bevonden zich twee grote productiehallen van Bekaert die grotendeels afgebroken werden. Een deel van de loods langs de oude spoorwegbedding werd behouden en kan hergebruikt worden i.f.v. een nieuwe bedrijfsactiviteit.
Om het terrein op te delen in bedrijfskavels werd een nieuwe ontsluitingsweg aangelegd. De noodzakelijke bufferbekkens werden aangelegd langs de Keibeek die aan het terrein paalt. Die beekvallei werd tijdens de heraanleg opgewaardeerd tot een aangename parkomgeving en de noodzakelijke fiets- en voetgangersverbindingen werden voorzien. Al deze werken werden door Ghent Dredging uitgevoerd.
Ghent Dredging voert regelmatig geotechnische campagnes uit met gespecialiseerde laboratoria. Zo werden er reeds op Maas boringen gedaan i.o.v. AIDE en i.s.m. Geolab. In het Straatsburgdok in de Antwerpse Haven werden er sonderingen uitgevoerd i.s.m. Maritieme Toegang Afdeling Geotechniek i.o.v. de Beheersmaatschappij Antwerpen Mobiel (BAM).
In het slibstort Callemansputte werd er een staalnamecampagne uitgevoerd i.o.v. en i.s.m. Maritieme Toegang Afdeling Geotechniek.
Eveneens werden er reeds sonderingen uitgevoerd op getij op de Zeeschelde.
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief
x
